Cumhuriyet tarihinin başlangıcında, Türkiye’nin dış politikası büyük bir özenle şekillendirildi. Atatürk’ün liderliğinde, özellikle komşu ülkelerle ilişkilerin önemi göz ardı edilmedi. Bulgaristan, coğrafi konumu itibarıyla Türkiye’nin önemli bir komşusu olarak, bu ilişkilerde kilit bir rol oynadı. Atatürk, Bulgaristan ile olan ilişkileri güçlendirmek adına çeşitli stratejik hamlelerde bulundu. Bu hamlelerin arka planına baktığımda, yalnızca siyasi değil, aynı zamanda ekonomik ve kültürel bir vizyonun da yattığını görüyorum.
Öncelikle, hayal ettiğim Türkiye’nin, Balkanlar’daki konumunu güçlendirmek amacıyla Bulgaristan ile iyi ilişkiler kurmayı hedeflediğini düşünüyorum. 1920’lerde, Balkanlar’da yaşanan siyasi belirsizlikler ve ekonomik sıkıntılar göz önüne alındığında, Atatürk’ün bu durumu fırsata çevirmek istediğini rahatlıkla söyleyebilirim. Özellikle 1925’te imzalanan “Bakırcı Anlaşması” bu bağlamda önemli bir adım olarak öne çıkıyor. Bu anlaşma, iki ülke arasındaki ticaretin gelişmesine ve karşılıklı güvenin tesis edilmesine katkı sağladı. Atatürk, bu tür anlaşmalarla, Türkiye’nin ekonomik bağımsızlığını pekiştirmekle kalmayıp, aynı zamanda bölgedeki diğer ülkeler nezdinde de saygınlık kazandığını düşünüyorum.
Atatürk’ün dış politikada izlediği barışçıl yaklaşım, Bulgaristan ile olan ilişkilerinde de kendini gösteriyor. Özellikle, 1930’lu yıllarda Balkan Antantı’nın kurulması, bu barışçıl politikanın bir yansıması olarak değerlendirilebilir. Bu antant, Türkiye ile Balkan ülkeleri arasında dayanışmayı artırmayı amaçlıyordu. Atatürk, bu tür organizasyonlarla Türkiye’yi yalnızca ulusal sınırları içinde değil, uluslararası düzeyde de güçlü bir aktör haline getirmek için çabaladı. Bu bağlamda, Bulgaristan ile olan ilişkileri daha da derinleştirmek için çalışmalara hız verdi. Atatürk’ün bu yaklaşımını, bir lider olarak vizyoner bir bakış açısının eseri olarak görüyorum.
Bunun yanı sıra, Atatürk’ün kültürel diplomasi konusundaki çabaları da dikkat çekici. Bulgaristan ile Türkiye arasında kültürel değişim programları düzenlenmesi, iki ülke arasındaki dostluğu pekiştirmek amacıyla yapılan önemli bir hamleydi. Türkçe ve Bulgarca eğitim programları, kültürel etkinlikler ve karşılıklı ziyaretler, iki ülke halkının birbirini daha iyi tanımasına olanak sağladı. Bu tür etkinliklerin, sadece siyasi ilişkileri değil, aynı zamanda halklar arasındaki bağı güçlendirdiğini düşünmekteyim. Atatürk, halklar arasındaki dostluğun, siyasi ilişkilerden daha önemli olduğunun bilincindeydi.
Son olarak, Atatürk’ün dış politikada izlediği denge politikası, Bulgaristan ile olan ilişkilerinde de açıkça gözlemleniyor. Özellikle, ülkeler arasındaki sorunların diplomatik yollarla çözülmesine verdiği önem, Türkiye’nin uluslararası arenada saygınlığını artırdı. Bu yaklaşım, Türkiye’nin sadece komşuları ile değil, dünya genelindeki diğer ülkelerle olan ilişkilerinin de daha sağlıklı bir şekilde gelişmesine katkı sağladı. Atatürk, Bulgaristan ile olan ilişkilerdeki bu dengeyi koruyarak, iki ülkenin birbirine bağımlı hale gelmesini sağladı.
Atatürk’ün Bulgaristan ile olan dış politikası, sadece bir komşu ile ilişkiler değil, aynı zamanda bölgesel istikrarın sağlanması açısından da önemli bir yer tutuyor. Bu stratejik hamlelerin, Türkiye’nin tarihsel sürecinde ne denli önemli bir yere sahip olduğunu düşündüğümde, Atatürk’ün vizyonunun ne kadar ileri görüşlü olduğunu bir kez daha anlıyorum. Kendi döneminde attığı bu adımlar, sadece o günün şartlarına değil, geleceğe de ışık tutmuş durumda. Gerçekten de, Bulgaristan ile olan ilişkiler, Türkiye’nin uluslararası alandaki konumunu güçlendiren ve derinleştiren bir stratejinin parçası olarak değerlendirilmeli.
